Vandaag werk ik met een 12-jarige jongen met een lichamelijke en verstandelijke beperking. Het jochie heeft een intelligentieniveau hebben van een anderhalf jarige, maar hoewel hij niet kan praten en nauwelijks zelfstandig kan lopen is het een slimme rakker met pubergedrag.
Vandaag werk ik met een 12-jarige jongen met een lichamelijke en verstandelijke beperking. Het jochie heeft een intelligentieniveau hebben van een anderhalf jarige, maar hoewel hij niet kan praten en nauwelijks zelfstandig kan lopen is het een slimme rakker met pubergedrag.
Zijn begeleidster is erbij en dit is de 2e keer dat zij met J. bij mij komt. Het doel vandaag is om hem de piano aan te laten raken. Hij is dol op muziek en we willen dit gegeven gebruiken om hem motorisch meer uit te dagen en daardoor bepaalde bewegingen te oefenen, zodat hij uiteindelijk een spraakcomputer kan leren gebruiken.
De eerste keer had ik al sterk het vermoeden dat J., gewend aan voortdurend entertainment en verzorging, motorisch meer zou kunnen dan hij laat zien en gebruik maakt van het feit dat alle verzorgers om hem heen denken dat hij taal niet begrijpt. In
foto:Auteursrecht: sangoiri / 123RF Stockfoto
deze sessie begin ik piano te spelen in de studeerkamer, direct komt hij naar me toe. Hij klapt enthousiast en maakt hoge geluidjes van plezier. Hij wil ook nog wel op mijn schoot zitten, maar biedt weerstand als ik zijn handen op de toetsen leg. Zijn aandacht wordt vervolgens gevangen door alle boeken in mijn boekenkast. Hij vindt het heerlijk om daar met zijn handen aan te friemelen. Ik versper hem echter de weg naar de kast en geef hem de keuze: “ Als je naar de piano loopt en je handen op de toetsen legt (ik doe het voor), dan krijg je dit boekje en mag je daar mee spelen.”……………………
En wat doet onze kleine puber: Hij draait zich naar de piano en zet de 2 stappen ernaar toe en……….legt zijn twee handen op de toetsen waardoor er lage tonen klinken. Natuurlijk reageer ik heel enthousiast en ik moedig hem aan om dit nog een keer te doen, en ja hoor, hij doet het. En hij blijft “piano spelen” als ik op de hoge tonen mee ga doen. Aan zijn lichaamsbewegingen en zijn gezichtsuitdrukking is te zien dat hij ervan geniet!!!
De eerste stap op weg naar het doel is gezet door deze slimme pianovirtuoos!
Marjorie Breekveldt/Marmuzi-pianolessen
Reactie plaatsen
Reacties